Budowa ciała i kościec psa
1. chrząstka nosa
2. kufa (tej samej długości co czaszka)
3. krawędź czołowo-nosowa czyli stop
4 .czaszka (płaska, długości takiej jak kufa)
5. kość potyliczna (bez wyraźnego guza)
6. kręgi szyjne
7. łopatka (mniej więcej długości ramienia)
8. kłąb (punkt pomiaru wysokości psa)
9. klatka piersiowa z żebrami (żebra dobrze zaokrąglone, w dolnej połowie nieco spłaszczone)
10.kręgosłup
11.kręgi lędźwiowe (między ostatnim żebrem, a 12.kością biodrową)
12.kość krzyżowa
13.miednica (miednica i kość udowa tworzą kąt prosty)
14.staw biodrowy
15.nasada ogona
16.kość udowa (osadzona pod kątem prostym do miednicy)
17.ogon (końcem sięgający do stawu skokowego)
18.staw skokowy z guzem piętowym
19.kość śródstopia (tylne śródstopie widziane od tyłu proste, nogi ustawione równolegle)
20.łapa z palcami
21.kości podudzia
22.staw kolanowy
23.słabizna
24.pióra na kończynie przedniej
25.staw nadgarstkowy
26.łapa przednia
27.kość promieniowa
28.staw łokciowy (odstające łokcie świadczą o beczkowatych żebrach lub otyłości)
29.kość ramienia
30.staw barkowy (łopatka ustawiona mniej więcej pod kątem prostym do kości ramienia)
31.szczęka dolna, czyli żuchwa
Długość tułowia sheltie powinna być nieznacznie dłuższa, mierząc od szczytu barku do guzów biodrowych, niż wysokość w kłębie. Korpus powinien być umiarkowanie długi, a nie jak to interpretowano w dawnym wzorcu: długi.
Czaszka i kufa jednakowej długości (punktem podziału są wewnętrzne kąciki oczu). Czaszka płaska umiarkowanie szeroka między uszami. Wygląda to mniej więcej tak: szerokość czaszki = długość czaszki = długość kufy (sheltie w porównaniu z collie ma nieco szerszą mózgoczaszkę). Dość ważne jest, aby górna linia czaszki przebiegała równolegle do górnej linii kufy: stop lekki, ale wyraźny.
Śródręcza proste Śródręcza zbyt miękkie.
Śródstopie proste Nogi ustawione zbyt wąsko
Nogi ustawione zbieżnie
Kątowanie prawidłowe Nogi ustawione podsiebnie
Tył stromy